Szczerze mówiąc nie. Zawsze były oczekiwania, aby widzieć nas na wielkich turniejach. Odkąd skończyłyśmy 10 lat wygrywałyśmy turnieje w Polsce i za granicą, potem na etapie juniorskim. Za każdy razem, stopniowo przygotowywałyśmy się na coraz większe oczekiwania.
Bez presji?
Bez, co jest dużą zasługą naszych rodziców. Nawet wtedy, gdy tata był naszym trenerem nie odczuwałyśmy presji, tylko motywację.
A może odczuwasz mniejszą skalę porównań?
Nie czuję, żeby coś się zmieniło, po tym gdy Agnieszka odstawiła rakietę, czy to od fanów, dziennikarzy czy rodziny.
A wewnętrznie?
Trochę smutek. Od małego trzymałyśmy się razem, wspólnie trenowałyśmy, wyjeżdżałyśmy na turnieje, potem wspólnie mieszkałyśmy w Krakowie. Oczywiście w pewnym momencie już się rozmijałyśmy. Agnieszka grała inne turnieje, większa niż ja. Spotykałyśmy się, gdzieś na końcu świata, ale było raźniej. Teraz jest inna rzeczywistość. Gdy przylatuję, wiem, że Agnieszka będzie czekać na mnie na miejscu, możemy spotkać się, porozmawiać. Agnieszka miała swoją drogę, osiągnęła wielkie rzeczy i czuła się już spełniona. Ja jeszcze nie. Wierzę, że stać mnie na więcej.
Urszula Radwańska – wywiad
Tata pokierował Was obie w tę samą dyscyplinę. Fajnie, bo dał wam równe szanse?
Tak. Opowiadał, że od samego początku widział w nas potencjał i talent. Obie byłyśmy typowo sportowe już od dziecka. Byłoby mi dużo ciężej, gdybym była sama. Zresztą Agnieszka również opisała w swojej książce, że byłoby jej bardzo ciężko gdyby nie ja. Jednak wyjazdy na turnieje są troszkę samotne. Owszem podróżujemy ze teamem, trenerami, ale to nie to samo. Wyznaczamy sobie zawodowe granice. Kiedyś bardzo przeżywałam porażki. Po przegranym meczu zdarzało się, że w szatni rzucałam tenis, ale tylko na dwie godziny, by potem przypomnieć sobie jak bardzo kocham ten sport.
Czy na obecnym poziomie gry w tenisa musisz oszczędzać?
Na ten moment nie powiedziałabym, że muszę oszczędzać. Jednak na pewno patrzę racjonalnie na wydatki. Gram mniejsze turnieje i ogromne wydatki są po mojej stronie. Koszty biletów, zakwaterowanie w hotelach, koszty teamu. Tylko na największych turniejach zdarza się, że organizator zapewnia hotel. Sporo zarobiłam parę lat temu, dlatego teraz mam komfort inwestowania w ten sport.
Dużo mówi się o zarabianiu, mniej o kosztach.
Gdy zawodnik jest około osiemdziesiątego miejsca można powiedzieć, że dobrze zarabia w tenisie.
Który to już trener w twojej historii sportowca?
Teraz mam ósmego. Ale proszę też pamiętać, że gram w tenisa 24 lata ?
Tenis kształtuje charakter. Jaki u ciebie ukształtował?
Charakter wojownika. Gdy przegrywam seta nie załamuję się, tylko szukam planu B, aby pokonać przeciwnika. Podobnie jak w życiu codziennym. Gdy zdarza się trudna sytuacja, nie panikuję, nie siedzę i nie płaczę, tylko szukam rozwiązania. Sport ogólnie przekłada się na codzienność. Na przykład ułatwia szybsze podejmowanie decyzji. Na korcie mam dosłownie sekundę, żeby zdecydować którym uderzeniem zagrać. Ważna jest także odwaga. Dzięki niej zdecydowałam się otworzyć swój biznes. Co ciekawe, inne zawodniczki nie gratulowały mi pięknych torebek, lecz odwagi zrobienia czegoś swojego. Większość gwiazd, sportowców tylko daje wizerunek jakiejś firmie, dostają za to pieniądze i tyle. A ja zbudowałam coś swojego od zera. Od początku do końca realizuję swoje projekty.
Na co dzień z odwagą nosisz także różne wzory ubrań. Dzisiaj na przykład sporo frędzli widzę na twoim swetrze. Mogłabym rzec, że jest kolorowym ptakiem w tenisie?
(śmiech) Nie dążę, aby mnie tak postrzegano, ale chyba wynika to z mojej natury. Lubię ubierać się kolorowo, może czasami zwrócić na siebie uwagę? Nie jestem osobą, która siedzi w kącie i jest szarą myszką. Ale też nie dążę na siłę, aby postrzegano mnie przez pryzmat ubrań. Dla mnie jest to naturalne.
